خدمات پرستاری سپید گستر

به طور کلی نوزادان با هم متفاوت هستند و مراقبت و نگهداری از آنها نیز باید با توجه به ویژگی‌های خاص نوزاد انجام شود. خواب کودک یکی از دغدغه‌های مهم والدین به ویژه آنهایی است که تازگی پدر و مادر شده‌اند. میزان خواب و کیفیت آن در نوزادان بر زندگی تمام افراد خانواده تاثیرگذار است البته میزان خواب کودک با توجه به عوامل مختلف از جمله سن کودک تغییر می‌کند.
سوالاتی نظیر نوزاد به چه مقدار خواب نیاز دارد و کدام روش خواب برای نوزادان مناسب است، سوالات رایج هر پدر و مادری است که تازه صاحب فرزند شده‌اند. به عنوان والدینی که وظیفه نگهداری از کودک در منزل را بر عهده دارید باید اطلاعات خود را درباره خواب نوزاد افزایش دهید و به اهمیت خواب منظم برای کودک پی ببرید.
هر کودکی الگوی خواب مختص خود را دارد و میزان خواب مورد نیاز او در هر سنی متفاوت است. در ادامه مقاله خواب کودک را در چهار بازه زمانی بدو تولد، یک تا سه ماهگی، چهار تا هفت ماهگی و هشت تا دوازده ماهگی بررسی می‌کنیم.

نوزاد در بدو تولد

نوزاد تازه متولدشده به دلیل حجم کوچک معده و ضعف دستگاه گوارش مرتب برای خوردن شیر مادر یا شیر خشک بیدار می‌شود. نوزاد در این سن تفاوت روز و شب را متوجه نمی‌شود و تمایل دارد در کل ساعات شبانه‌روز بخوابد.
به طور معمول نوزاد در بدو تولد باید در شبانه‌روز 14 تا 17 ساعت خواب باشد. ممکن است بعضی نوزادان حتی 18 تا 19 ساعت در روز بخوابند. معمولا نوزادان هر دو ساعت یک بار برای خوردن شیر بیدار می‌شوند.
اگر نوزادی عادت به خواب طولانی دارد والدین باید بعد از سه تا چهار ساعت او را برای شیر خوردن بیدار کنند تا وزن کودک کاهش پیدا نکند.
معمولا ماه اول تولد نوزاد برای والدین دوران سختی است زیرا مرتب باید برای تعویض پوشک و تغذیه کودک بیدار شوند و گاهی ممکن است اصلا نتوانند در طول شب بخوابند. بسیاری از نوزادان تازه متولدشده به دلیل نفخ بی‌قراری می‌کنند. بهتر است والدین صبور باشند و برای آرام کردن نوزاد خود، آن را در آغوش بگیرند و لالایی برایش بخوانند.

نوزاد یک تا سه ماهه

کم کم میزان خواب نوزاد در طول شب افزایش پیدا می‌کند و دفعات کمتری برای خوردن شیر بیدار می‌شود. در بازه زمانی یک تا سه ماهگی به طور متوسط 5 تا 6 ساعت میزان خواب شبانه کودک در نظر گرفته می‌شود. معمولا در این سن نوزادان در روز بیشتر بیدار هستند و به محیط اطرافشان توجه می‌کنند در نتیجه در طول روز خسته شده و شب بهتر می‌خوابند.
نوزادان تا سه ماهگی باید حدود 14 تا 17 ساعت در طول شبانه‌روز بخوابند.
اگر کودک خود را به تکان دادن برای خوابیدن عادت داده باشید ممکن است هر بار که در طول شب بیدار شود نیاز به تکان دادن داشته باشد تا مجددا بخوابد. سعی کنید فضای اتاقی را که کودک در آن می‌خوابد آرام و کم‌نور کنید تا او بتواند به راحتی و با آرامش بخوابد.

نوزاد چهار تا هفت ماهه

خواب نوزاد در این سن به طور نسبی نظم می‌گیرد. اکثر نوزادان در این بازه زمانی 12 تا 15 ساعت در طول شبانه‌روز می‌خوابند. این میزان ساعت خواب شامل خواب طولانی شبانه و حداقل دو چرت روزانه است. در طول شش ماهه اول زندگی نوزادان 9 ساعت خواب شبانه یا بیشتر کفایت می‌کند. معمولا کودک در وقفه‌های کوتاهی به دلیل بی‌قراری یا برای خوردن شیر بیدار می‌شود.
برای بهتر خوابیدن کودک می‌توان آن را حمام کرد و پس از آن با لالایی و خواندن کتاب او را خواباند. یکی از مشکلات نوزادان شش ماهه تا یک ساله اضطراب جدایی است که باعث می‌شود کودک در اواسط شب با گریه بیدار شود. باید کودک را در آغوش گرفت و به او زمان داد تا آرام شود.

نوزاد هشت ماهه تا یک ساله

اختلال خواب نوزاد در این دوره نیز به دلیل اضطراب جدایی همچنان وجود دارد. اکثر نوزادان در این سن 9 تا 12 ساعت خواب شبانه دارند و در کل باید 12 تا 15 ساعت در طول شبانه‌روز بخوابند. معمولا نوزادان این گروه دو بار در روز چرت کوتاه می‌زنند. البته همانطور که قبلا اشاره شد میزان خواب کودکان با یکدیگر متفاوت است و ممکن است دو نوزاد هم‌سن ساعات خواب بسیار مختلفی داشته باشند.
بهتر است کودک تا یک سالگی و یا حداقل تا شش ماهگی در اتاق والدین ولی در بستری جدا بخوابد تا دوره ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد بگذرد.

وقتی صحبت از سالمندی به میان می‌آید بیشترین توجه ما به وضعیت سلامت جسمانی سالمندان معطوف می‌شود و از نیازهای عاطفی آنها غافل می‌مانیم. در صورتی که اگر نیازهای عاطفی سالمندان به درستی تامین شود و از نظر روحی در وضعیت مطلوبی قرار داشته باشند بیماری‌ها و مشکلات جسمی نیز کمتر آنها را آزار می‌دهد.
با افزایش سن و پیر شدن سلول‌های بدن انواع بیماری‌ها بروز می‌کند. ناتوانی ذهنی در به خاطر سپردن موضوعات و ناتوانی جسمی برای انجام دادن کارهای شخصی و روزمره هر سالمندی را دچار مشکلات خاصی می‌کند. در کنار این مشکلات روحیه آنها حساس‌تر شده و نیاز به توجه بیشتری دارند. اگر با سالمندان سروکار دارید و یا پرستار سالمند هستید توجه به نیازهای عاطفی سالمندان را در اولویت قرار دهید.
تا همین چند دهه پیش سالمندان از احترام بسیار زیادی در نزد فرزندان و جوان‌ترها برخوردار بودند. توجه فرزندان به پدر و مادر و خدمت به آنها وظیفه مقدسی محسوب می‌شد و همه این وظیفه را با رضایت خاطر انجام می‌دادند. اما در سال‌های اخیر و با مدرن شدن زندگی و بیشتر شدن مشغله فرزندان اغلب پدر و مادرها تنها در منزل خود به سر می‌برند و نیازهای عاطفی آنها کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
درست است که توان جسمی افراد سالمند کمتر شده اما به لحاظ خردمندی و تجربه منبعی بسیار ارزشمند برای جوان‌ها به شمار می‌آیند و نباید فرصت گفت‌وگو با آنها را از دست داد. سالمندان می‌توانند تجربیات ارزشمند خود را به نسل‌های آینده منتقل کنند. آنها دوست دارند در جریان اتفاقات زندگی فرزندانشان باشند و در مواقع نیاز با آنها مشورت بشود. حالا که ارتباطات اجتماعی آنها کم شده انتظار دارند در میان افراد خانواده خود تاثیرگذار باشند و مورد تایید قرار بگیرند.
بی‌توجهی فرزندان به پدر و مادر سالخورده حس ناراحتی و غم را در آنها ایجاد می‌کند. استرس، اضطراب، حس یاس و ناامیدی در سالمندان به دلیل طرد شدن از سوی فرزندان افزایش پیدا می‌کند در نتیجه گوشه‌گیری و انزوا را انتخاب می‌کنند و به مشکلات روحی و افسردگی دچار می‌شوند.

راهکارهایی برای تامین نیازهای عاطفی سالمندان

وقتی را برای گفت‌وگو و شنیدن خاطرات افراد سالمند اختصاص دهید. به صحبت‌های آنها توجه کنید و از آنها سوال بپرسید تا هم به تقویت حافظه و عملکرد مغزشان کمک شود و هم توجه خود را به آنها نشان دهید. تعامل با جوانان روحیه سالمندان را تقویت می‌کند.
سالمندان را به بیرون رفتن تشویق کنید. پیاده‌روی، قدم زدن در پارک، خرید مختصر برای منزل و ملاقات با دوستان و آشنایان باعث می‌شود سالمندان تعامل بیشتری با دیگران داشته باشند و شرایط روحی آنها بهتر شود.
اگر از نظر جسمی کم‌توان هستند و به تنهایی نمی‌توانند بیرون بروند شما آنها را همراهی کنید یا دوستان و کسانی را که مایل به دیدارشان هستند به منزل دعوت کنید تا دیدارها تازه شود و با هم صحبت کنند. تاثیر این کار را در روحیه آنها خواهید دید.
یاد گرفتن موضوعات تازه برای سالمندان احساس جوانی و مفید بودن را در آنها تقویت می‌کند. آنها را تشویق کنید یک فعالیت جدید یاد بگیرند یا کتاب‌های جدید مطالعه و درباره آن با شما گفت‌وگو کنند.
ورزش تاثیر بسزایی در روحیه افراد سالمند دارد. آنها را به ورزش‌های مناسب دوران سالمندی تشویق کنید. البته در ورزش کردن احتیاط را فراموش نکنند. لازم است سالمندان پیش از ورزش حدود پنج دقیقه بدن خود را با راه رفتن آهسته و نرمش‌های سبک گرم کنند. آنها باید حرکات ورزشی را به آرامی انجام دهند تا مشکلی پیش نیاید. اما حواستان باشد در صورت بروز علائمی نظیر درد قفسه سینه، احساس تنگی نفس، سرگیجه، تاری دید، به‌هم‌خوردن تعادل بدنی، تهوع و استفراغ فورا به پزشک مراجعه کنید.
از همه مهم‌تر این است که برای مراقبت از والدین سالخورده که مستقل زندگی می کنند ، سالمند باید با افراد خانواده و فرزندان در ارتباط باشد. سالمندانی که با فرزندان و نوه‌های خود ارتباط خوبی دارند از روحیه بهتری برخوردارند. مهمانی‌های کوچک ترتیب بدهید و با آنها معاشرت کنید. اگر قرار است برای زندگی خود تصمیمی بگیرید یا وسیله‌ای خریداری کنید پدر و مادر سالمند خود را در جریان قرار دهید تا بدانند نظرشان برایتان مهم است.
به خواسته‌ها و نیازهای عاطفی افراد سالمند رسیدگی کنید تا احساسات منفی از آنها دور شده و حس و حال بهتری جایگزین آن شود.

اخبار پزشکی هر روز از توسعه و گسترش علم و یافتن راه‌های جدید برای پیشگیری و درمان بیماری‌های مختلف سخن می‌گوید اما تا به حال روشی معرفی نشده که با آن بتوان از فرآیند پیری و تغییرات فیزیک و شیمیایی که باعث از بین رفتن سلول‌های بدن می‌شود جلوگیری کرد. سالمندی مرحله‌ای از زندگی است که با رعایت نکات تغذیه‌ای و مراقبتی می‌توان آن را به خوبی سپری کرد. پیشگیری از بیماری‌ها در سالمندان راهکاری است که می‌تواند نگرانی‌های سالمندی را کاهش دهد.
با افزایش سن، تحرک کمتر و یکجانشینی بدن شروع به فرسوده‌شدن می‌کند و بیماری‌های مختلفی به وجود می‌آید. از سوی دیگر ارتقای سطح بهداشت و سلامت باعث شده امید به زندگی افزایش یابد و جمعیت سالمند در سراسر جهان بیشتر شود. ناتوانی بعضی سالمندان و وجود بیماری‌های مختلف نیاز به مراقبت‌های پزشکی را بیشتر می‌کند. در این مواقع وجود پرستار سالمند هم واجب می‌شود. اما با راه‌هایی که در ادامه به آنها می‌پردازیم می‌‌توان شیوه زندگی را اصلاح کرد و از بروز بیماری‌های وخیم دوران سالمندی مثل دیابت، بیماری‌های قلبی و سرطان پیشگیری کرد.

چه راه‌هایی برای پیشگیری از بیماری‌ها در سالمندان وجود دارد؟

چکاب‌های دوره‌ای: پزشکان توصیه می‌کنند افراد پس از پنجاه سالگی برای چکاب‌های دوره‌ای به پزشک مراجعه کنند تا سلامت آنها با توجه به وضعیت بدنی و سابقه بیماری خانوادگی بررسی شود. مراجعه به متخصص قلب و عروق برای بررسی فشار خون، کلسترول و تری گلیسیرید بسیار ضروری است تا با تشخیص به موقع از بروز مشکلات قلبی پیشگیری شود. اگر افراد بالای هفتاد سال مایل به انجام فعالیت‌های ورزشی باشند یا دارای اضافه وزن و بیماری‌هایی نظیر دیابت، فشار خون بالا و… باشند بهتر است نوار قلب بگیرند تا از سلامت قلبشان مطمئن شوند.
پرستاری از سالمندان مبتلا به دیابت پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. دیابت بیماری مرموزی است که خود سبب بیماری‌های قلبی و کلیوی می‌شود و بسیاری از اختلالات در سالمندی را ایجاد می‌کند. برای بررسی آن به دکتر متخصص غدد باید مراجعه کرد تا با انجام آزمایشات بتوان از مشکلات بعدی جلوگیری کرد.
مراجعه به چشم‌پزشکی بعد از پنجاه سالگی حداقل یک‌بار در سال ضرورت دارد. ممکن است افراد علاوه بر ضعف بینایی به مشکلاتی همچون آب مروارید و آب سیاه دچار باشند. در این صورت انجام عمل جراحی توصیه می‌شود. خشکی چشم و پیرچشمی از مشکلات شایع دوران سالمندی است که نیاز به محافظت از بینایی را دوچندان می‌کند. بنابراین افراد باید تحت نظر چشم‌پزشک متخصص باشند.
ویزیت متخصص بیماری‌های تنفسی برای افرادی که بیش از بیست سال است سیگار می‌کشند ضروری است. در صورت وجود مشکل ممکن است لازم باشد این افراد به پزشک متخصص آسم و آلرژی مراجعه کنند.
درد و التهاب مفاصل یکی دیگر از مشکلات شایع دوران سالمندی است. افراد باید برای بررسی وضعیت مفاصل به پزشک متخصص مراجعه کنند. رژیم غذایی مناسب و کاهش وزن عوارض این بیماری را کمتر خواهد کرد.
تغذیه مناسب: تهیه غذاهای ساده و کم‌حجم مهم‌ترین توصیه پزشکان برای تغذیه سالمندان است. این غذاها باید به گونه‌ای باشد که نیاز سالمند به مواد مغذی در طول روز را تامین کند. مصرف مواد غذایی پرفیبر و کم‌نمک با چربی و کلسترول کم مثل لبنیات کم‌چرب باید در اولویت قرار بگیرد. مصرف روزانه شش تا هشت لیوان آب و مایعات در روز از بروز یبوست و کم‌آبی بدن سالمند جلوگیری می‌کند. منابع پروتئین با کیفیت بالا نظیر گوشت‌های کم‌چربی، مرغ، ماهی، سفیده تخم‌مرغ، لبنیات کم‌چرب یا بدون چربی، غلات و حبوبات باید در برنامه غذایی وجود داشته باشد. مصرف ویتامین را فراموش نکنید. با افزایش سن جذب املاح و ویتامین‌ها کاهش می‌یابد. طبق توصیه پزشک از مکمل‌های ویتامین استفاده کنید. ولی در نظر داشته باشید تغذیه صحیح راه بهتری برای تامین املاح و ویتامین‌های مورد نیاز بدن است.
ورزش: ورزش یکی از را ه‌های موثر در پیشگیری از بیماری‌ها در سالمندان به شمار می‌آید. سالمندان باید با احتیاط ورزش کنند. حتما پیش از ورزش پنج دقیقه بدن خود را با راه رفتن آهسته و نرمش‌های سبک گرم کنند. پس از اتمام ورزش هم مجددا این کار را تکرار کنند تا ضربان قلب به حالت عادی برگردد.
سالمندان حرکات ورزشی را باید به آرامی انجام دهند. تمرین‌های هوازی، تمرین‌های انعطاف‌پذیری و تمرین‌های قدرتی بخش‌های اصلی برنامه ورزشی سالمندان محسوب می‌شود. پیاده‌روی بهترین تمرین هوازی برای آنهاست. در صورت وجود بیماری‌های مفصلی راه رفتن و انجام حرکات نرمشی در آب توصیه می‌شود. برای انعطاف‌پذیری انجام حرکات کششی مفید است. سالمند باید حرکات کششی را به آهستگی انجام دهد. تمرینات قدرتی بستگی به میزان آمادگی سالمند با وزنه یا بدون وزنه انجام می‌شود. البته حرکات بدون وزنه نظیر درازنشست و شنا رفتن روی زمین برای سالمندان مناسب‌تر هستند.
فقط در نظر داشته باشید در صورت بروز علائمی همچون درد قفسه سینه، احساس تنگی نفس، سرگیجه، تاری دید، به‌هم‌خوردن تعادل بدنی، تهوع و استفراغ فورا به پزشک مراجعه کنید.

اکثر سالمندان به دلیل کهولت سن و یا بیماری‌های خاصی نظیر سرطان، بیماری‌های قلبی و فشار خون به طور روزانه احتیاج به مصرف دارو دارند. مصرف هم‌زمان داروها اگر با آگاهی نباشد باعث ایجاد تداخل داروها و در نتیجه بروز مسمومیت دارویی می‌شود. تداخل دارویی در سالمندان مشکلات عدیده‌ای به وجود می‌آورد و حتی ممکن است منجر به مرگ شود. سالمندان بیشتر از سایر گروه‌های سنی دارو مصرف می‌کنند. در آمریکا بیش از 25 درصد از کل داروی مصرفی کشور را سالمندان استفاده می‌کنند. بنابراین سالمندان بیشتر در معرض مسمومیت قرار دارند و میزان مرگ و میر در آنها به دلیل ضعف بدنی بیشتر از سایر افراد است.
مصرف هم‌زمان داروهای مختلف در سالمندان آنها را در معرض خطرات ناشی از عوارض داروها و تداخلات دارویی قرار می‌دهد و عارضه‌های جانبی برایشان ایجاد می‌کند. اگر به نگهداری از سالمند در منزل می‌پردازید به مصرف داروهایش دقت کنید.
شاید این سوال برایتان به وجود آمده که تداخل دارویی و مسمومیت بر اثر آن در سالمندان چگونه پیش می‌آید؟ معمولا مصرف دوز تکراری به دلیل اختلال حواس و فراموشی، مصرف داروی اشتباه به خاطر ضعف بینایی، مصرف اشتباه داروهای دیگر اعضای خانواده و یا خوردن داروهای غیرخوراکی باعث بروز مسمومیت دارویی می‌شود. از طرف دیگر با افزایش سن در سالمندان بدن آنها دچار تغییرات فیزیولوژی می‌شود و عملکرد کبد و کلیه کاهش پیدا می‌کند در نتیجه توانایی سالمند در متابولیزه کردن دارو کاهش می‌یابد. سالمندانی که به سرطان مبتلا هستند به جز شیمی‌درمانی که بخشی از درمان آنهاست نیاز به مصرف داروهای متعدد برای درمان دیگر بیماری‌هایشان دارند که احتمال تداخل دارویی و مسمومیت را افزایش می‌دهد. گاهی اوقات داروهای معمول باعث بروز سرگیجه در سالمندان می‌شود و همین می‌تواند مصرف اشتباه داروهای دیگر را در پی داشته باشد و تداخل دارویی سالمند را دچار مسمومیت کند.

علائم مسمومیت دارویی در سالمندان

مسمومیت با دارو نشانه‌هایی دارد که با مشاهده آن در فرد سالمند باید فورا برای انتقال او به مراکز درمانی اقدام کرد. کلمه «CLEAR» را به خاطر داشته باشید هر حرف این کلمه برای یک نشانه در نظر گرفته شده است.

• • تغییرات ادراکی و شناختی (Cognitive changes)
  • از دست دادن کنترل دفع ادرار و مدفوع (Loss of bladder or bowel control)
  • تغییرات اشتها و خوردن غذا (Eating or appetite changes)
  • تغییرات فعالیت یا انرژی (Activity or energy changes)
  • زمین خوردن مکرر (Recurrent falls)

  پس از تایید مسمومیت دارویی سالمند باید با توجه به نوع مسمومیت احیای قلبی، سمیت‌زدایی و درمان شود. رفع سموم از طریق دستگاه گوارش در سالمندان با انجام شست‌وشوی معده و استفاده از زغال فعال انجام می‌شود.

  چگونه از مسمومیت دارویی در سالمندان پیشگیری کنیم؟

  زمانی که نزد پزشک هستید به تجویز داروها دقت کنید. مشکلات و بیماری‌های دیگر را حتما به اطلاع پزشک برسانید، داروهایی که قبلا مصرف می‌شده را به پزشک نشان دهید. اگر سالمند از داروهای گیاهی و یا محصولات بدون نسخه استفاده می‌کند حتما با پزشک در میان بگذارید تا داروهای مناسب را تجویز کند. در این مواقع بهتر است فردی از بستگان سالمند به همراه او به پزشک مراجعه کند تا اطلاعات کامل‌تری را در اختیار پزشک قرار دهد.
  یکی دیگر از اقداماتی که احتمال بروز تداخل دارویی و مسمومیت بر اثر آن را کاهش می‌دهد مراجعه به تعداد پزشک محدود برای درمان سالمند است. وقتی تعداد افرادی که به دارودرمانی سالمندان می‌پردازند کمتر باشند احتمال بروز مسمومیت کاهش می‌یابد. بسیاری از سالمندان به پزشک خانوادگی خود مراجعه می‌کنند تا با توجه به دانستن سابقه بیماری و رژیم غذایی مراقبت‌های لازم را از سالمند به عمل آورد.
  پس از تهیه داروها مشخصات آنها را بخوانید و از عوارض احتمالی آن آگاه شوید. برای مثال بعضی داروها حتما باید به صورت ناشتا خورده شوند. گروهی از داروها را می‌توان با آب‌میوه یا شیر مصرف کرد در حالی که بعضی داروها فقط باید با آب خورده شوند.
  استفاده از جعبه‌های دارویی برای سالمندانی که خودشان داروها را مصرف می‌کنند بسیار کمک‌کننده است. این جعبه‌ها بر اساس روزهای هفته تقسیم شده است و زمان صبح، ظهر و شب در آنها مشخص شده است. در نتیجه احتمال مصرف اشتباه دارو کاهش پیدا خواهد کرد.

نگهداری سالمند در منزل به‌دلیل ناتوانی بدنی و ضعف حافظه پیچیدگی‌های خاصی دارد. یکی از مشکلات شایعی که بسیاری از سالمندانی که خانه‌نشین شده‌اند با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند افسردگی است. حتما شنیده‌اید که از افسردگی با عنوان سرماخوردگی روان یاد می‌کنند. علائم این اختلال روانی در دوران سالمندی بیشتر بروز می‌کند. سالمندان افسرده باید مورد توجه قرار بگیرند تا به موقع درمان شوند. اگر والدین شما به این عارضه دچار شده‌اند بهتر است درمان آنها را پیگیری کنید تا از بروز مشکلات بیشتر برای آنها و اطرافیان جلوگیری کنید.
البته باید به این نکته توجه داشت تشخیص افسردگی در سالمندان کار آسانی نیست و حتما باید متخصص روان‌شناس بالینی آن را تشخیص دهد. افسردگی بالینی بسیار در سالمندان دیده می‌شود اما نباید تصور شود که این عارضه طبیعی است و نیاز به درمان ندارد.
در کل افسردگی چند نشانه دارد. احساس غم و اندوه، لذت نبردن از تفریح، احساس بی‌ارزش بودن، احساس سربار بودن، بی‌توجه بودن به بهداشت شخصی، عدم استفاده از داروها، ضعف حافظه، دردهای بی‌دلیل و ناگهانی، اختلال در خواب و بی‌خوابی، مدام به فکر مرگ بودن و… از علامت‌های افسردگی هستند. افسردگی آسیب‌های زیادی برای سالمندان دارد. گوشه‌گیری، تحریک‌پذیری و رنجش بیش از اندازه نمونه‌هایی از آسیب‌های افسردگی در سالمندان است.

دلایل افسردگی سالمندان

سالمندان به دلیل مواجهه با تغییرات در زندگی نظیر بازنشستگی، مرگ همسر یا اعضای خانواده و دوستان هم‌سن و عوض کردن مکان زندگی در معرض افسردگی هستند. نداشتن حمایت اجتماعی، مصرف بعضی از داروها، سوء مصرف مواد مخدر، استرس، سابقه خانوادگی افسردگی شدید، تنها زندگی کردن، ترس از مرگ و… هم می‌توانند ابتلای سالمندان به افسردگی را افزایش دهند. علاوه بر استرس بروز تغییرات شیمیایی در سلول‌هال مغزی نیز احتمال افسردگی در سالمندان را افزایش می‌دهد.
وجود افسردگی در کنار بیماری‌ها و ناتوانی جسمی سالمند مشکلات را بیشتر می‌کند. سالمندی که به افسردگی مبتلاست توانی برای درمان سایر بیماری‌هایش ندارد. افسردگی در سالمندان زمان بیشتری طول می‌کشد و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و مرگ را در آنها افزایش می‌دهد.

چگونه با سالمندان افسرده رفتار کنیم؟

اگر شما با سالمندی زندگی می‌کنید یا از او مراقبت می‌کنید بهتر است به حرف‌های او با صبر و حوصله گوش بدهید. حمایت عاطفی خود را به او ابراز کنید. با او درباره موضوعاتی صحبت کنید که امید را در دلش زنده کند. اگر فرد سالمند با شما از احساساتش حرف زد او را سرزنش نکنید.
تنهایی و انزوا یکی از مهم‌ترین دلایل افسردگی در سالمندان است. باید ترتیبی بدهید که سالمند اقوام، آشنایان و دوستان خود را دیدار کند. اگر روند تنهایی ادامه داشته باشد قطعا افسردگی روز به روز تشدید شده و مشکلات بیشتری هم برای سالمند و هم اطرافیانش ایجاد می‌شود.
مهم است برای سالمند شرایطی را به وجود بیاورید که از زندگی لذت ببرد. پیاده‌روی و قدم زدن در فضای سبز، ترتیب دادن یک گردش خارج شهر، تماشای فیلم و هر کاری که سالمند به آن علاقه دارد می‌تواند از میزان افسردگی بکاهد. حتی اگر سالمند شما توان حرکتی ندارد با کمک ویلچر او را به فضای آزاد ببرید تا روحیه‌اش بهتر شود.
یک برنامه منظم روزانه برای سالمندتان در نظر بگیرید. در این برنامه حتما بخشی را به دیدار با دوستان و بستگان اختصاص دهید. سالمند با بازگویی خاطرات گذشته حس بهتری پیدا خواهد کرد و روابط اجتماعی او تقویت خواهد شد.
در کنار این رفتارها یادتان باشد توجه به سالمند بیش از هر چیز در کاهش افسردگی او نقش دارد. تهیه غذای دلخواه، توجه به لباس، گوش دادن به حرف‌ها و خاطرات آنها حس توجه را به سالمندان القا می‌کند و باعث می‌شود حال روحی بهتری داشته باشند.

درمان افسردگی در سالمندان

به طور معمول درمان‌های مختلفی برای افسردگی سالمندان در نظر گرفته می‌شود. دارودرمانی، روان‌درمانی و در موارد خاص درمان با شوک شیوه‌های درمانی رایج در این حوزه هستند. سالمندانی که علاقه‌ای به مصرف دارو ندارند یا تداخل داروهای مصرفی با داروهای ضدافسردگی برایشان مشکل‌ساز می‌شود بیشتر از خدمات روان‌درمانی استفاده می‌کنند. اما درمان مطلوب از نظر بسیاری از پزشکان روان‌درمانی به همراه استفاده از داروهای ضدافسردگی اس

نگهداری از سالمند مبتلا به آلزایمر چالش‌ها و مشکلات خاص خود را دارد. این سالمندان از نظر ذهنی و در موارد حاد از نظر وضعیت جسمی، شرایط کاملا متفاوتی با سایر سالمندان دارند. بنابراین نیازمند مراقبت‌های ویژه و رفتار خاص خود هستند. اگر شما نیز در خانه خود یک سالمند مبتلا به آلزایمر دارید؛ و قصد دارید شخصا از او پرستاری و مراقبت کنید؛ بهتر است برای انجام درست این کار برنامه دقیق‌تری داشته باشید. برای نگهداری از سالمند در منزل باید با ویژگی‌های اصلی بیماری آلزایمر آشنا شوید؛ و سپس بنا بر این ویژگی‌ها، بتوانید روش و رفتار مناسبی برای انجام امور این فرد در نظر بگیرید. برای اطلاعات بیشتر با ادامه این نوشته وب‌سایت سپید گستر همراه ما باشید.

مهم‌ترین ویژگی‌های بیماری آلزایمر

آلزایمر یک بیماری پیش‌رونده است. این مسئله به این معناست که این بیماری در ابتدا بسیار ضعیف و جزئی بوده، اما به مرور توسعه یافته و جدی و جدی‌تر می‌شود. معمولا افراد در سنین پیری دچار بیماری آلزایمر می‌شوند. نشانه‌های اولیه این بیماری، فراموشی‌های کوچک است؛ اما هرچه از زمان آن می‌گذرد تعدد، توالی و شدت این فراموشی‌های ذهنی بیشتر می‌شود.
به عنوان مثال در ابتدا بیمار ممکن است یک شماره تلفن همیشگی را فراموش کند؛ اما در نسخه‌های شدیدتر ممکن است حتی نام خود را فراموش کرده و یا قادر به تشخیص زمان و مکان نباشد. شدت این بیماری گاهی چنان زیاد می‌شود که متاسفانه بیمار حتی مسائل شخصی مثل اجابت مزاج را نیز فراموش می‌کند.
نکته دیگر درباره بیماری آلزایمر این است که درمان کاملی ندارد. البته داروها و درمان‌های موجود می‌توانند سرعت رشد بیماری را کاهش داده و آن را تا حدودی کنترل کنند. همین موضوع هم دست‌آورد کمی نیست. بنابراین در صورت ایجاد نشانه‌های اولیه بیماری، بهتر است هرچه زودتر سالمند مبتلا به آلزایمر را وارد فرآیند درمان کنید؛ این کار هم موجب بالا رفتن کیفیت زندگی فرد بیمار و هم همراهان او خواهد شد.

مراقبت از سالمند مبتلا به آلزایمر

این کار سختی‌های خاص خود را دارد. پس شاید اولین توصیه به پرستار چنین فردی، داشتن صبوری است. اگر شما به اندازه کافی صبور نباشید؛ احتمالا خیلی زود از شرایط موجود خسته خواهید شد. بنابراین صبوری در رفتار و اعمال را همیشه در نظر داشته باشید. این افراد معمولا کارهایی غیرمعمول می‌کنند؛ که تا جای ممکن باید در این شرایط از آنها مراقبت کرد.
همچنین گاهی دچار بداخلاقی و بدرفتاری می‌شوند. در این شرایط باید در درجه اول بدانید که این مسئله عمدی نیست و بنابراین با آنها ترش رویی نکنید. در ثانی توجه کنید که در برابر این رفتارها و خواسته‌های غیرمنطقی، بهترین روش بی‌اعتنایی است. البته منظور بی‌احترامی به این افراد نیست. اما تجربه ثابت کرده است که این روش موجب می‌شود به مرور این خواسته‌ها و رفتارها کاهش یابد. در مقابل بهتر است با صحبت مداوم، یادآوری خاطرات و تشویق کردن سالمند مبتلا، شرایط او را بهبود دهید.
نکته دیگر نظم در انجام امور روزانه است. وجود نظم در امور روزانه به بهبود رفتار سالمند مبتلا به آلزایمر کمک می‌کند. به عنوان مثال باید ساعات دقیقی را برای خواب، بیماری، صرف نهار، حمام کردن و… در نظر بگیرید. این ساعات دقیق کمک می‌کند بیمار شما راحت‌تر بتواند موارد ضروری را به یاد آورده و در نهایت رفتار بهتری داشته باشید.
اما آخرین نکته توجه به خودتان و هماهنگی کامل افراد خانواده است. در واقع اگر بجز شما و فرد سالمند، افراد دیگری نیز در خانه با شما زندگی می‌کنند؛ بهتر است آنها نیز در مسیر نگهداری از سالمند با شما در هماهنگی کامل باشند. حقیقت آن است که نگهداری از چنین سالمندی نیازمند یاری و همکاری همه افراد خانواده است. در نهایت گاهی خود را از این فضا دور کرده و استراحت کنید؛ تا بتوانید پس از بازیابی انرژی از دست رفته، با انرژی و شرایط بهتری کار را ادامه دهید.

نگهداری از کودکان معلول جسمی و حرکتی در منزل دارای پیچیدگی‌های خاصی است. این کودکان، همان شور و شوق کودکانه را دارند؛ اما محدودیت‌های جسمی به آنها اجازه فعالیت‌های معمول را نمی‌دهد. معلولیت‌های جسمی یا حرکتی بسیار متفاوت هستند. از محدودیت‌های حرکتی در دست و پا، تا نابینایی و ناشنوایی، همگی از جمله مواردی است که ممکن است کودکان از بدو تولد و یا بر اثر حادثه با آن درگیر شوند. طبیعتا این کودکان شرایط ویژه و خاصی داشته و پرستاری از آنها در منزل کاری دشوارتر و البته حساس‌تر است. در این نوشته وب‌سایت خدمات پرستاری سپید گستر، چند نکته مهم را در زمینه معلولیت‌های جسمی حرکتی، به‌طور خلاصه مطرح می‌کنیم.

نکات نگهداری از کودکان معلول جسمی

کودکان دچار معلولیت‌های جسمی حرکتی، معمولا دارای نقص در یکی از اندام‌های حرکتی اصلی، یعنی دست یا پا هستند. همچنین این معلولیت‌ها دارای طیف گسترده‌ای از نظر شدت ناتوانی ایجاد شده هستند.
 پرستار کودک در منزل در نگهداری از این کودکان باید نکات زیادی را در نظر بگیرد. نکاتی که باعث افزایش کیفیت زندگی فرد در حال و آینده خواهد شد.
اولین نکته استفاده تمام و کمال از کودک در انجام امور شخصی است. هر کودک معلولی با هر سطح از ناتوانی، در نهایت قادر است درصد مشخصی از فعالیت‌های شخصی خود را انجام دهد. این روش تربیتی اجازه می‌دهد تا کودک رشد و نمو بهتری داشته باشد؛ به مرور توانایی‌های خود را گسترش دهد؛ و در نهایت از اعتماد به نفس بالاتری برای انجام امور خود برخوردار باشد.
فراموش نکنید که هر کودک معلولی روزی تبدیل به نوجوان، جوان، بزرگسال و در نهایت سالمند خواهد شد. مراقبت و نگهداری از این کودکان نمی‌تواند فرآیندی همیشگی باشد؛ و اگر باشد نیز باید روز به روز از میزان آن کاسته شود. بنابراین بسیار مهم است که فرد معلول، تا حد توان از پس مسائل شخصی خود برآید.
این وظیفه پرستار کودک است که در این راه قدم برداشته و با صبوری و حوصله زیاد، به آموزش کودک در حین مراقبت از او بپردازد.
این کودکان به نسبت سایر کودکان تحرک کمتری داشته و در معرض آلودگی‌های خاصی هستند. بنابراین بهداشت شخصی کودک بسیار مهم بوده و باعث سلامت بیشتر و احساس روانی بهتر آنها خواهد شد. حمام مرتب، شستشوی دست و صورت، مسواک زدن و… از جمله این موارد است که پرستار کودک باید به‌طور منظم پیگیر انجام آنها باشد.
تغذیه کودک معلول جسمی حرکتی، از دیگر نکات مهمی است که باید به آن توجه شود. در زمینه تغذیه علاوه بر نوع مواد غذایی، شکل سرو کردن غذا برای این کودکان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. همان‌طور که گفته شد، درصد ناتوانی این کودکان بسیار متفاوت است؛ اما اگر کودک مدنظر شما در زمینه در دست گرفتن قاشق و خوردن غذا به‌صورت شخصی مشکل دارد؛ باید توجه بیشتری در این زمینه داشته باشید.
خوشبختانه وسایل کمکی خاصی برای بهتر شدن شرایط غذا خوردن این کودکان فراهم شده است؛ که استفاده از آنها توصیه می‌شود. از جمله این وسایل می‌توان به صندلی مخصوص و ظروف و قاشق‌های مخصوص اشاره کرد، که استفاده و کنترل آنها ساده‌تر است.
آخرین موضوع در زمینه نگهداری از کودک معلول جسمی حرکتی، حفظ شخصیت کودک، توجه به روابط انسانی او و کمک به او برای ایجاد ارتباط با سایر افراد است. متاسفانه این کودکان به دلیل تفاوت‌ها و محدودیت‌هایی که دارند؛ از اعتماد به نفس کمی برخوردار بوده و توانایی برقراری ارتباط درست و سازنده را با دیگران ندارند. آموزش پذیرش این تفاوت‌ها، تاکید روی توانایی‌های دیگر و آموزش روش‌های برقراری ارتباط، از جمله مواردی است که زندگی و آینده این افراد را می‌تواند تحت تاثیر مثبت قرار دهد.

رفتار مناسب با سالمند از جمله مهارت‌های بسیار مهمی است که پرستار سالمند باید به آن تسلط داشته باشد. سالمندان اگرچه در سنین پیری مانند یک کودک نیازمند مراقبت و نگهداری توسط یک پرستار شده‌اند؛ اما روحیات و شخصیت آنها به‌گونه‌ای است که به شدت به نوع رفتار پرستار خود حساس هستند. در این مقاله به این موضوع مهم پرداخته شده است؛ و نکات مهمی در این زمینه مطرح شده است.

آرامش و صبر داشته باشید

کهن‌سالی با نشانه‌های ساده‌ای خود را نشان می‌دهد. شما از یک فرد کهن‌سال نمی‌توانید انتظار داشته باشید به خوبی یک جوان بشوند، واکنش نشان دهد و سریع پاسخ گوید. او در همه امور تا حدود زیادی تحلیل رفته است. بنابراین باید بتوانید با رعایت آرامش با او سخن بگویید؛ حال او را جویا شوید و اموراتش را به سرانجام برسانید. به عنوان مثال باید با سرعت کمتر و شمرده‌تر با او صحبت کنید. همین‌طور باید کمی حجم صدای خود را افزایش دهید، تا به‌درستی صحبت‌های شما را بشنود.
البته این مسائل در مورد همه سالمندان یکسان نیست. در واقع افراد مختلف دارای ضعف‌های متفاوتی در توانایی‌های خود هستند. درک این تفاوت‌ها و هماهنگ شدن با شرایط او و همچنین چگونگی رفتار با سالمندان ،از دیگر مواردی است که یک پرستار سالمند باید به آن توجه کند.

حس مشارکت آنها را جلب کنید

یکی از نشانه‌های متداول سالمند شدن، کاهش توانایی‌های گوناگون فرد است. در واقع علت حضور پرستار سالمند جبران همین نقاط ضعف است. اما توجه به این نکته بسیار مهم است که سالمندان نباید احساس بی‌مصرف بودن و ناتوانی کامل داشته باشند. یک پرستار خوب و با تجربه پرستاری است که می‌تواند از خود سالمند برای انجام امور کمک بگیرد. البته منظور این نیست که سالمند را به سختی بیندازید؛ اما انجام امور ساده و کارهای روتین، که در حد توانایی‌های فرد باشد؛ می‌تواند در بهبود روحیه فرد بسیار موثر واقع شود؛ و البته کار پرستار را ساده‌تر کند.
سالمندان دوست دارند که احساس کنند مفید هستند؛ و حداقل بخش کوچکی از فعالیت‌های شخصی خود را شخصا بر عهده داشته و در اموری مشارکت کنند.

مانند یک کودک با آنها رفتار نکنید

کودکان و سالمندان هر دو از نظر توانایی‌های فردی دارای محدودیت‌هایی هستند. اما فراموش نکنید که سالمندان پیش از این و در گذشته‌ای نه‌چندان دور، جوانانی برومند و میانسالانی باتجربه بوده‌اند. بنابراین در صورتی که رفتاری کودکانه، دستوری و از سر اجبار با آنها داشته باشید؛ خیلی زود دچار مشکل ارتباطی با آنها خواهید شد.
یک پرستار سالمند خوب، به خوبی این نکته را درک می‌کند. کاملا متوجه می‌شود که ناتوانی‌های جسمی ارتباطی با ویژگی‌های شخصیتی و ذهنی ندارد؛ و بنابر همین ویژگی‌ها، رفتاری توام با احترام سن و سال و شخصیت فرد سالمند ارائه می‌دهد.

مشکلات روحی آنها را درک کنید

سالمندان یکجانشین، به فراخور مشکلات جسمی خود، بیش از سایرین ممکن است دچار مشکلات روحی و افسردگی شوند. این شرایط ممکن است باعث شکل‌گیری رفتارهای نامتعارفی مثل پرخاشگری، بی‌حوصلگی، مقاومت در برابر امور درمانی و بهداشتی و سایر موارد شوند. یک پرستار حرفه‌ای باید بتواند با درک شرایط خاص سالمند، صبورانه و از سر مهر با آنها برخورد کند.

از تجارب آنها بهره ببرید

سالمندان مملو از تجارب آموزنده، داستان‌های شیرین و خاطرات جذاب هستند. بنابراین هم‌صحبتی با آنها فرصتی مغتنم است تا از تجارب آنها بهره ببرید. این ویژگی می‌تواند علاوه بر لذت‌بخش شدن ساعات مراقبت و کنار یکدیگر بودن، عزت نفس را در سالمند افزایش داده و موجب شود که شرایط روحی بهتری داشته باشند.

تربیت فرزند یکی از مسائلی است که پدر و مادرها بسیار به آن حساس هستند. همه ما دوست داریم فرزندی با شخصیت و با تربیت داشته باشید. فرزندی که در تمامی جمع‌ها مایه سربلندی ما باشد. اما همیشه موضوع به این سادگی نیست و داشتن فرزندی با این ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری، نیازمند صرف وقت، هزینه و انرژی است. این مسئله برای کودکانی که پدر و مادر انها هر دو مشغول کار بوده و ساعات زیادی از روز را تحت نظر پرستار کودک قرار دارند، حساس‌تر و مهم‌تر نیز خواهد بود. در این نوشته وب‌سایت سپید گستر می‌خواهیم درباره نقش پرستار کودک در تربیت فرزند نکاتی را با شما در میان بگذاریم.

حیطه اختیار پرستار کودک

پرستار کودک ساعات زیادی را در طول روز با فرزند شما می‌گذراند. ساعاتی که به‌طور طبیعی شما در آن حضور ندارید؛ و همچنین بهترین ساعات فعالیت کودک است. بنابراین او می‌تواند از جمله افراد تاثیرگذار در تربیت کودک باشد. این مسئله موجب می‌شود که تعیین حیطه اختیار پرستار کودک موضوعی بسیار مهم شود.
به زبان دقیق‌تر این شما هستید که باید مشخص کنید پرستار کودک شما در چه حوزه‌های تربیتی اجازه ورود دارد؛ و در چه حوزه‌هایی اجازه ورود ندارد. به عنوان مثال آیا تمایل دارید که پرستار کودک شما در حوزه‌های اعتقادی و جهان‌بینی، نکاتی را به فرزند شما بیاموزد؛ و یا او را تنها محدود به مسائل تربیت عمومی روزمره مثل نوع ارتباط گرفتن با دیگرام و رعایت ادب و احترام و… می‌کنید؟ این تعیین حیطه اختیار موجب می‌شود خیال‌تان از بابت آموزه‌های مطرح شده آسوده باشد. البته توجه کنید که در این زمینه باید کاملا شفاف و دقیق، موضوع را با پرستار کودک در میان گذاشته و از او بخواهید که دقیقا همان‌طور که می‌خواهید با فرزندتان رفتار کند.
همچنین پیگیری این موضوع به‌طور متوالی و دقت در تغییرات رفتاری کودک نیز در کنترل هرچه بیشتر شرایط موثر است.

بهترین انتخاب تربیتی برای فرزندان

همه ما درباره اصولی کلی و اخلاقی با یک‌دیگر توافق داریم؛ و درباره جزئیاتی مثل جهان‌بینی و…. ممکن است تفاوت‌هایی با یک‌دیگر داشته باشیم. بنابر همین ویژگی، به‌نظر می‌رسد پیگیری آموزش اصول کلی و اخلاقی توسط پرستار کودک، بهترین انتخاب برای تربیت کودک شما باشد.
در ادامه به عنوان مثال مواردی را در این زمینه مطرح می‌کنیم:
راستگویی: این خصیصه اخلاقی از مهم‌ترین ویژگی‌های تربیتی است. راستگویی را می‌توان اولین پایه سلامت روح کودک دانست. بنابراین تاکید بر این آموزه می‌تواند بسیار مهم باشد.
کسب اجازه: پرستار کودک به او بیاموزد؛ که در انجام هرکاری باید اجازه آن را دریافت کنید. اجازه برای ورود به اتاق در بسته، اجازه برای رفتن به بازی، اجازه برای خوردن یک خوراکی خاص و… همچنین این کسب اجازه باید همراه با احترام و بیانی درست باشد.
تشکر و قدردانی: کودک باید بیاموزد که در قبال اجابت شدن خواسته‌هایش، باید تشکر کند.
طرز بیان: رعایت ادب در صحبت کردن، گوش ندادن به مکالمه‌های خصوصی دیگران، کسب اجازه برای وارد صحبت شدن، استفاده از کلمات مناسب و پرهیز از کلمات زشت، از جمله این موارد است.
احوال پرسی: پرستار باید به کودک بیاموزد که وقتی کسی حالش را پرسید؛ پاسخش را داده و در مقابل او نیز حال طرف مقابل را جویا شود.
نظم در غذا خوردن: یکی از اولین موارد تربیتی که کودک یاد می‌گیرد؛ شکل درست غذا خوردن است. روش درست استفاده از قاشق و چنگال، آرامش در غذا خوردن و… از جمله این موارد است.
به این لیست می‌توانید موارد بیشتری نیز اضافه کنید؛ و به مرور از پرستار کودک خود بخواهید پیگیر آنها باشید.

” ما در مجموعه خدمات پرستاری سپید گستر، می‌کوشیم پرستارانی شایسته را برای کودک شما اعزام کنیم. پرستارانی که خیال شما را از هر جهت آسوده کند”

زخم بستر در سالمندان یکی از اتفاقات بدی است که ممکن است سلامت سالمند شما را تهدید کند. متاسفانه با افزایش سن و رسیدن به دوران کهولت، شانس مبتلا شدن به مشکلات و بیماری‌های گوناگون افزایش می‌یابد. سالمندان کهنسال، معمولا به دلیل مشکلات جسمی گوناگون، بیش از سایر افراد در معرض ابتلا به بیماری‌ها هستند؛ و در صورت ابتلا نیز، مسیر سخت‌تری برای درمان و بهبودی پیش رو دارند. یکی از مشکلات متداول در سالمندانی که به هر دلیل مدت زیادی را در بستر می‌گذرانند، زخم بستر است. اگر می‌خواهید درباره زخم بستر و نگهداری از سالمند در منزل که دچار بیماری زخم بستر میباشد، بیشتر بدانید؛ با این نوشته وب‌سایت سپید گستر همراه ما باشید.

زخم بستر چیست؟

زخم بستر همان‌طور که از نامش پیداست؛ به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در بستر شکل می‌گیرد. به همین دلیل نیز معمولا سالمندان ناتوان جسمی، بیش از سایرین در معرض ابتلا به آن هستند.
وقتی فرد مدت طولانی در بستر قرار می‌گیرد، به بخشی از لایه‌های پوست که در مناطق تحت فشار بدن و بستر هستند، فشار وارد می‌کنند. این فشار ممتد موجب مرگ سلول‌های پوستی و آسیب دیدن آنها در این ناحیه می‌شود. به عنوان مثال یکی از بخش‌های بدن که بیش از سایر بخش‌ها درگیر این وضعیت می‌شوند. بخش کناری استخوان لگن است. پوست این قسمت به دلیل به پهلو خوابیدن بیمار، تحت فشار استخوان لگن و وزن بیمار و همچنین کف بستر، دچار مشکل می‌شود. در واقع این فشار ممتد موجب کاهش و در نهایت قطع جریان خون در رگ‌ها و بافت‌های این بخش از پوست شده و در نهایت موجب مرگ سلولی آن می‌شوند.
در این وضعیت محل آسیب دیده بیش از همیشه در معرض انواع عفونت‌ها قرار می‌گیرد؛ که در نهایت خود را به شکل یک زخم نشان می‌دهد.

مراقبت‌های زخم بستر در سالمندان

نکات زیادی در زمینه مراقبت و بهبود زخم بستر در سالمندان وجود دارد؛ اما شاید مهم‌ترین نکات در این زمینه مرتبط به موارد پیشگیرانه باشد. واقعیت این است که جلوگیری از زخم بستر، بسیار ساده‌تر از درمان زخم ایجاد شده است.
بنابراین در ابتدا به مهم‌ترین اصل در پیشگیری از زخم بستر اشاره می‌کنیم؛ و آن هم چیزی نیست جز حرکت دادن و چرخ منظم بدن بیمار در ساعات شبانه روز. در واقع افراد سالم معمولا به‌صورت ارادی و در بستر، در طول شب چندین بار پهلو به پهلو شده و موقعیت خواب خود را تغییر می‌دهند. همچنین این افراد در طول روز به فعالیت پرداخته و بدن آنها تحت فشار بستر قرار نمی‌گیرد.
این مسئله متاسفانه برای بیماران دچار مشکلات حرکتی متفاوت است. آنها در طول شبانه روز در بستر قرار گرفته و بنابراین در صورتی که هر چند ساعت یک بار توسط پرستار خود تغییر موقعیت ندهند؛ ممکن است دچار مشکل زخم بستر شوند. بنابراین بهتر است در این زمینه از پرستار سالمند خود بخواهید دقت و اهتمام کافی داشته باشد.
اما اگر سالمند شما به هر دلیل دچار زخم بستر شد؛ شستشوی منظم زخم و اطراف آن با آب و صابون، خشک کردن کامل زخم شستشو داده شده و پوشاندن آن بسیار مهم است. دقت کنید که هنگام خشک کردن بجای کشیدن حوله روی زخم، زخم را با گذاشتن و برداشتن حوله خشک کنید. این کار از آسیب بیشتر به زخم جلوگیری می‌کند.
همچنین رعایت بهداشت بستر بیمار نیز بسیار مهم است. این کار هم در زمینه پیشگیری و هم بهبود زخم بستر در سالمندان بسیار موثر است. تعویض منظم ملحفه‌ها و پتوهای استفاده شده در تخت خواب بیمار، از جمله اصول مهم در این زمینه است.
در نهایت پانسمان زخم به کمک باندهای آنتی باکتریال و ضد میکروبی، در کنترل و کاهش زخم بستر بسیار موثر است. این پانسمان ها به خوبی میکروب‌ها، ترشحات و قارچ‌های ایجاد شده روی زخم را جمع کرده و از گسترش عفونت جلوگیری می‌کنند. البته فراموش نکنید که پانسمان این زخم‌ها باید خیلی زود و به‌صورت مرتب تعویض شود.